“Mühendis 40.000 TL’ye razı ama iyi kaynakçıya 100.000 TL’yi hiç düşünmeden veririm.”
Bu cümleyi yakın zamanda TV programında bir patronun ağzında duydum. Şaşırmadım çünkü bu durumu bizler de çevremizde görmeye başladık.
Buyurun bizden de örnekler:
Marangoz aylık 60.000 TL kazanırken özel öğretim kurumlarında çalışan öğretmen 25.000 TL alıyor.
Avukat asgari ücrete talim ederken aşçı aylık 50.000 TL’yi rahat kazanıyor.
Çoban aylık 120.000 TL maaş alırken iktisat, işletme, kamu yönetimi, maliye mezunu kahvede baba parasıyla çay içiyor.
Temizlik işçisi, tarım işçisi anında iş bulurken bankacılık ve finans mezunu sağa sola verdiği 50 CV ile sırasını beklemekte…
Beyaz yakalılar açlık sınırında!
Genelde ofis ortamında zihinsel emekle çalışan, lisans eğitimli profesyonel, yönetsel veya idari işler yapan kişilere beyaz yakalı denir.
Fabrika, atölye, depo, maden ocağı, sanayi merkezi, inşaat, şantiye ve diğer yerlerde kol gücü ve fiziksel emekleri ile çalışan kişilere de mavi yakalı denir.
Mavi yakalılar genellikle ilköğretim veya lise düzeyinde eğitim alan, yüksek öğretime sahip olmayan kişilerden oluşurken beyaz yakalılar lisans, yüksek lisans mezunu olur.
Kısaca :
Mavi yakalılar İN
Beyaz yakalılar Out
Her ile üniversite kurup, herkesi üniversite mezunu yapma inadımızdan daha da geç kalmadan vazgeçmeliyiz.
Lise denince aklımıza hep İHL getirmeye bir süre ara verip, Endüstri Meslek Liselerine ağırlık vermeliyiz.
Zorulu eğitimi 4+4+4 ~+4’ten ivedilikle 4/5 veya 8’e düşürmeliyiz.
Sınıfta kalmayı değil, sınıf geçmeyi zorlaştırmalıyız.
Mavi yakalıların genel olarak beyaz yakalılardan çok kazandığı bir ülkenin yarınları aydınlık olmaz.
