Geçen senelerde Siirt’te bir STK “Sokak Hayvanları” için bir komisyon kurmuştu. Komisyon Belediye’den mama alıp, ellerindeki köpük tabaklara koyup sokak köpeklerini beslerken ki fotoğraflarını paylaşmıştı.
Bunun üzerine komisyon üyelerinden tanıdık birini arayıp, uzun uzun konuşmuştuk.
Ona “ Her biriniz bir iki tanesini sahiplensenize! Bırakın sahiplenmeyi mamayı bile beleşe getirip bol bol fotoğraf paylaşmışsınız.” demiştim.
Ara ara denk geldiğimizde de hatırlatmaya devam ettim.
Zaman akmaya devam etti, sokaktaki köpeklerinin sayıları katlanmaya; postanede, pastanede, restoranda, sahilde en olmadık yerlerde sürü halinde görmeye başladık.
Sabahın erken saatlerinde namaza giden insanlarımıza ve okula giden çocuklarımıza saldıran köpek haberlerine bile alıştık.
Gazze’deki israil vahşetine tek kelimelik laf etmeyenler, o başıboş köpekler tarafından parçalanan insanlarımız için geçmiş olsun dileklerini iletmeyenler, genel sağlığınızı tehdit eden sokak köpekleri için klavye şövalyeliğine soyunuyor.
Kuduz olup ailesinin gözleri önünde eriyen ve ruhunu teslim eden çocuklara ağladık ama bu ilkelliğe dur demek için gayret göstermedik.
Oysa Sokak Köpekleri ve Mama Lobisi bir an bile susmadı.
Şimdi bu son derece hassas ve hayati konu için hiç kimsenin susmaya hakkı yok.
Hükümet geç de olsa yasal düzenlemeyi meclise getiriyor.
Kimsenin susmaya hakkı yok.
Aşağıdaki iki görsel üzerinde herkesi düşünmeye ve konuşmaya davet ediyorum.
