Şahısları tartışarak özü göz ardı ediyoruz.
Sorunumuz A’nın atanması, B’nin görevden alınması, C’nin, D’nin, E’nin görev beklemesi değil.
Yeni ortaya çıkan bir durum da değil.
Çok önceden tartışmamız gereken soruyu bugün tartışıyor olmamızdır, o da şudur:
“Kim, neye göre, neden görevlendirilir, nasıl görevlendirilmelidir ve şu ana kadar yapılan doğru muydu?”
Bu soruları tartışmamanın sonuçlarını yaşadık ve yaşamaya devam ediyoruz. Muhtemelen gelecekte de bu kısır döngüde dönüp duracağız.
Bir karar vermeliyiz, bir refleks geliştirmeliyiz.
Taban olarak ne istediğimizi, ortak beklentilerimizi, sağlıklı bir şekilde tanımlamalıyız ki karar vericilerin işi kolaylaşsın.
Ne istediğimizi bilirsek, nerede aranacağının da anahtarını vermiş oluruz.
Bunu da olaylara, olgulara, tercihlere kişisel çıkar zaviyesinden değil de kolektif/toplumsal menfaatler zaviyesinden bakarak başlatabiliriz.
Kişisel çıkarların küçük bir azınlığı mutlu ederken genele verdiği tahribatı, kötülüğü, zararı fazlasıyla yaşayarak gördük.
Ben’lerin bizleri boğduğu; mutlu Ben’lerin kaybetmeye başlamasıyla biz’lerden aksiyon beklediğini de hissediyoruz.
Hülasa aynı şeyleri tekrar tekrar yapıp, farklı sonuçlar bekleme deliliği…
Yazık ediyoruz!
Yaşadığımız şehre, topluma, bireylere ve de gelecek nesillerimize sorunlar bırakıyoruz.
Peki sesli düşünmek gerekirse ne yapılabilir?
Her görev için özellikle de siyaset için;
Uygun aday,
Temsil ettiği halka benzeyen,
Yaşadığı toplumun özelliklerini yansıtan,
Halkla iç içe olan bilge, basiret ve feraset sahibi insanlarımız var.
Toplumun güveni noktasında noksanlığı olmayan, dertleriyle dertlenen, yönetme, yönlendirme yeteneği olan, etkili kararlar alabilecek liderlerimiz de vardır, muhakkak.
Genelin uzlaşılabilir bir tanım ortaya koyup tartışmayı, arayışı oradan yürütmenin faydalı olacağı kanaatindeyim.
Kentlerin yönetimine katılmada iştahın kabardığı bu zamanlarda kaht-ı rical söylemlerine alan bırakılmaması; ideal aday tanımını atayana bırakma tembelliğinden sıyrılıp, tabanın rolünü sahiplenmesi gerekir.
Bu tutumun veya baskının oluşmaması halinde etkin yerel aktör çekilmesi olur ki bu da yerel siyaseti açmazlara sürükler.
